слово

слово ¹

-а, πλθ. слова, слов, -ам

κ. παλ. словеса, словес, -ам ουδ.

1. λέξη•

значение -а η σημασία της λέξης•

иностранные -а ξένες λέξεις.

2. ομιλία, γλώσσα.

3. φράση• λόγος. || φλυαρία, αμετρολογία, αερολογίες, λόγια του αέρα, ανεμώλια έπη.

4. υπόσχεση, λόγος•

держать своё слово κρατώ το λόγο•

связать себя -ом δένομαι με υπόσχεση, πιάνομαι από λόγο.

5. αγόρευση•

просить слово ζητώ το λόγο (να μιλήσω)•

предоставить слово для доклада δίνω το λόγο για την εισήγηση•

приветственное -χαιρετιστήρια ομιλία•

вступительное слово εισαγωγική ομιλία, άνοιγμα (συνέλευσης, συνεδρίασης κ.τ.τ.)• заключительное слово ομιλία κλεισίματος (συνέλευσης, συνεδρίασης κ.τ.τ.) дар -а χάρισμα λόγου (ευφράδειας).

6. παλ. έργο λόγου, πνευματικό έργο• πόνημα, σύγγραμμα• βιβλίο.

7. πλθ. -а στίχοι (μελοποιημένοι).

εκφρ.

новое слово – καινούρια επίτευξη (επιστήμης κλπ.)• первое слово: α) το πρώτο, το αρχικό βήμα, το πρώτο ξεκίνημα; β)το πιο βασικό, το κύριο, το ουσιώδες•

последнее слово – η τελευταία λέξη (η νεότατη επίτευξη)•

одним -ом – κ. (απλ.) одно слово βλ. словом• слово в слово расказать διηγούμαι λέξη προς λέξη, κατά γράμμα, με το νι και με το σίγμα•

слово за слово – απο λίγο-λίγο, βαθμιαία (για εξέλιξη συνομιλίας, λόγου)•

на -ах – α) προφορικά, β) στα λόγια (όχι στην πράξη)•

по -ам чьим – α) κατά τα λόγια του..., κατά τα λεγόμενα του... β) όπως λέγει (διδάσκει, γράφει,) ο ...• в двух (в кратких коротких) -ах με δυο λόγια, σύντομα, κοντολογής•

в одно слово – (για φράση, σκέψη) την ίδια, το ίδιο (κι εγώ)•.ταυτόχρονα κι εγώ•

к -у (прийтись) – θυμούμαι επειδή ειπώθηκε τέτοια λέξη, κάτι μου θυμίζει η λέξη•

от -а до -а ή до -а – όλα και λεπτομερέστατα•

от -а к -у – από κουβέντα σε κουβέντα, στην πορεία της συνομιλίας•

с первого -а – από την πρώτη λέξη (ευθύς εξ αρχής, αμέσως)•

о чужих слов – από τα λεγόμενα των άλλων•

слов ή слова нет – καμιά αντίρρηση ή συζήτηση• βέβαια, πραγματικά•

нет слов как... – δεν μπορώ να εκφραστώ πως...• к -у сказать με την ευκαιρία αυτή θα πω, να προσθέσω•

брать (взять) свои -а обратно – παίρνω το λόγο μου πίσω•

знать (такое) слово – ξέρω μαγικήλέξη (επιτυχίας)•

тратить -а понапрасну (попусту, зря) – χάνω τα λόγια μου μάταια, άδικα•

быть господином (хозяином) своего -а ή своему -у – εκτελώ την υπόσχεση μου•

не находить слов – δε βρίσκω λόγια (να ευχαριστήσω κ.τ.τ.)• слов не хватает βλ. προηγούμενη έκφραση.

слово ²

-а ουδ.

παλαιά ονομασία του γράμματος «С»

εκφρ.

слово-ер; слово-ерик; слово-ер-с; слово-ерик-с – παλ. ονομασία του φθόγγου «С» που στον προφορικό λόγο μπαίνει στο τέλος των λέξεων σε ένδειξη εκτίμησης προς τον συνομιλητή: с – слово και του «Ъ» – ер, ерик.